KIRŞEHİR ABDULKADİR GEYLANİ VAKFI

Cuma’nın hayır ve bereketi üzerimize olsun.

HZ. ÖMER (RA)

Medine’de kıtlık senesi Halife Hz Ömer’e yağlı bir yemek götürülür.
Hz Ömer:
Halk da bu yemeği bulabiliyor mu? der.
-Hayır denilir.
Hz. Ömer:
Kaldırın o zaman bunu, der. Yemek götürülürken açlıktan karnı guruldamaya başlar. ‘İstediğin kadar gurul da halkın yemediğini Sen de yemeyeceksin’ der.

ŞEREFİ BAŞKA YERDE ARAMAYIN!

Şam yolculuğunda, Hz. Ömer ile kölesi beraberlerindeki tek deveye nöbetleşe biniyorlardı. Şehre girişte, sıra köleye gelince, Halife devesinden indi. Yerine kölesini bindirdi. Devenin yularından tuttu. Ayakkabılarını çıkarıp dereden geçti. Uzaktan bakan; deveye binmiş köleyi halife, devenin yularını çeken Hz. Ömer‘i de köle zannediyordu.

Bunu gören ordu komutanı Ebu Ubeyde bin Cerrâh dedi ki: “Efendim, bütün Şamlılar, bilhassa Rumlar, Müslümanların halifesini görmek için toplandılar. Size bakıyorlar. Bu yaptığınızı nasıl izah edebilirsiniz? Sizi köle zannedecekler, küçümseyecekler.”

Hz. Ömer buyurdu ki: “Ey Ebu Ubeyde! Senin bu sözünü işitenler, insanın şerefini, vasıtaya binerek gitmekte ve süslü elbise giymekte sanacaklar. Biz daha önce zelil ve hakir bir kavimdik. Allah Teâlâ, bizleri Müslümanlıkla şereflendirdi. Bundan başka şeref ararsak, Allah Teâlâ bizi zelil eder, her şeyden aşağı eder.”

Bu şekilde şehre girdiler. Gerçekten bu hareketi, onun şerefini küçültmedi, aksine büyüttü. Biz bile 1400 sene sonra, burada, örnek bir hareket diye anlatıyoruz. Eğer tersi olsaydı, o zaman orada unutulup gidecekti.