KIRŞEHİR ABDULKADİR GEYLANİ VAKFI KURUCUSU MUSTAFA YILMAZ;
HESAPSIZ CENNETE KİMLER GİRECEKTİR?
Resûlullah sallâllâhu aleyhi ve sellem Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:
“Kullar hesap için durduğunda, kılıçlarını boyunlarına koymuş ve yaralarından kan damlayan bir grup gelir ve cennetin kapısının önünde toplanırlar.
«‒Bunlar kimlerdir?» diye sorulur.
«‒Bunlar şehitlerdir. Aslında onlar ölmemişlerdi, hayatta idiler ve Allah tarafından rızıklandırılıyorlardı!» denilir. Sonra bir münâdî:
«‒Ecri Allâh’a âit olanlar kalksın ve cennete girsin!» diye nidâ eder. İkinci defa:
«‒Ecri Allâh’a âit olanlar kalksın ve cennete girsin!» der. İnsanlar:
«‒Ecri Allah Teâlâ’ya âit olanlar kimlerdir?» diye sorarlar.
«‒İnsanları affedenler!» diye cevap verilir. Sonra münâdî üçüncü defa nidâ ederek:
«‒Ecri Allâh’a âit olanlar kalksın ve cennete girsin!» der.
Bunun üzerine şu kadar bin kişi kalkar ve hesâba çekilmeden cennete girer.” (Taberânî, Evsat, II, 285; Heysemî, X, 411) Nitekim bu kimseler hakkında Cenâb-ı Hak şöyle buyurmaktadır:
“Bir kötülüğün cezâsı, ona denk bir kötülüktür. Fakat her kim affedip aralarını ıslâh ederse onun ecri Allâh’a âittir. Şüphesiz O, zâlimleri aslâ sevmez.” (eş-Şûrâ, 40)
Kim kıyamet gününde Allah’ın kendisine şerefli bir makam vermesini ve derecesini yükseltmesini isterse; Kendisine zulm edeni affetsin, kendisine vermeyene versin, kendisini yoklamayanı yoklasın ve kendisine cahilce davranana hılm (yumuşaklık) ile muamele etsin.
(Hz. Ebû Hureyre (r.a) 401/5 Ramuz El-Ehadis)
Size, dünya ve ahiret ehlinin en hayırlısını ve dünyadaki amellerin en iyisini haber vereyim mi? O öyle bir kimsedir ki, kendisi ile alakasını kesenle ilgilenir, kendisini mahrum edene verir ve kendisine zulmedeni de affeder.
(Nukebadan bir ashab (r.a.) 165/4 Ramuz El-Ehadis)
“Hem iyilik de bir değildir, kötülük de. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav. O zaman seninle kendi arasında bir düşmanlık olan kişinin, sanki samimi bir dost gibi olduğunu görürsün.
Bu olgunluğa ancak sabredenler kavuşturulur, buna ancak hayırdan büyük bir pay sahibi olan kavuşturulur.” (Fussilet 34-35)
“Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulüm de etmez. Onu tehlikeye de atmaz. Kim kardeşinin ihtiyacını görürse Allah da onun hacetini görür. Kim, müslümandan bir sıkıntıyı defederse, Allah da bu sebeble kıyamet gününün sıkıntılarından onu kurtarır. Kim de, müslümanın ayıbını örterse Allah da kıyamette onun ayıbını örter.”
(Hz. İbni Ömer (r.a) 235/8 Ramuz El-Ehadis)
“İşte onlara sabretmelerinden ötürü mükâfatları iki kat verilecektir. Bunlar kötülüğe iyilikle mukabele eder ve kendilerine verdiğimiz rızıklardan Allah yolunda harcarlar.”
(Kasas suresi 54)
